به عنوان مثال ، پرستارانی که با بیماران مبتلا به چالش های شناختی روبرو می شوند باید واضح و آهسته صحبت کنند و اطلاعات ضروری را تکرار کنند. پرستاران همچنین می توانند بروشور تهیه کنند تا موارد مورد بحث را به بیماران یادآوری کنند.
برای غلبه بر مشکلات شنوایی ، پرستاران باید سر و صدای پس زمینه را محدود کنند ، بدون داد و فریاد بلند صحبت کنند و هنگام صحبت با بیمار روبرو شوند. پرستاران می توانند با تهیه جزوات قابل خواندن یا ارائه اطلاعات در قالب صوتی به بیماران ، به چالش های بصری آنها پاسخ دهند. مطالب خواندن باید با متن سیاه و در زمینه سفید باشد. اندازه ایده آل فونت 18 نقطه با فاصله زیاد بین خطوط متن است. علاوه بر این ، این مواد خواندنی باید روی کاغذ ساده چاپ شوند تا از تابش خیره کننده روی کاغذ با سطح براق جلوگیری شود.
بیماران مبتلا به مشکلات مربوط به سن
در اینجا چند نمونه از مشکلات مربوط به سن که پرستاران هنگام کار با افراد مسن با آن روبرو می شوند ، آورده شده است:
افسردگی
عوارض جانبی داروها
سوء تفاهم های پزشکی
مسائل پایان عمر
از دست دادن عزت
بیماران مسن زمانی دچار افسردگی می شوند که کاهش سلامت آنها مستلزم مهاجرت به مراکز پرستاری باشد. آنها ممکن است احساس بیهودگی داشته باشند و انگیزه کافی را نشان ندهند. اگر افراد مسن به تنهایی در خانه زندگی کنند ، ممکن است به دلیل فقدان حمایت اجتماعی و تعامل ، احساس انزوا کنند.
هنگامی که بیماران مسن دچار افسردگی می شوند ، ممکن است بر سلامت آنها تأثیر بگذارد. علائم افسردگی شامل خستگی مداوم ، کاهش وزن ، عدم رعایت بهداشت شخصی و تغییر در الگوی خواب و اشتها می شود. پرستاران می توانند با ایجاد پیاده روی های معمول ، ایجاد برنامه غذایی و ترویج رژیم غذایی سالم از افسردگی در بیماران مسن جلوگیری کنند. آنها می توانند به بیماران پیشنهاد کنند که به سرگرمی هایی مانند بافتن یا نقاشی بپردازند و با خانواده ، دوستان و همسایگان دیدار کنند. همچنین ممکن است بیمار برای مشاوره یا دارو به یک متخصص بهداشت روانی نیاز داشته باشد.
بسیاری از اوقات ، بیماران مسن از چندین دارو استفاده می کنند. هنگامی که پرستاران با بیماران جدید ملاقات می کنند ، ضروری است که آنها دریابند که بیماران چه نوع داروهایی مصرف می کنند. پرستاران باید از داروهای بیمار آگاه باشند بنابراین هیچ عوارض جانبی یا عوارضی برای نسخه جدید ایجاد نمی شود.
اگر پرستار مراقبت های بهداشتی در منزل هستید ، قرارداد کتبی ضروری است. این یک اقدام احتیاطی است تا شما را از هرگونه سوء تفاهم در مورد سطح مراقبت شما ، غرامت و برنامه خدمات محافظت کند. شما باید با خانواده ملاقات کنید تا درباره مراقبت از بیمار صحبت کرده و اطلاعات پزشکی را جمع آوری کنید.
پرستاران سالمند باید مسائل مربوط به پایان عمر را با بیمار و اعضای خانواده در میان بگذارند. این موضوع دشوار است ، اما پرستاران برای ادامه اقدامات حفظ حیات مانند تغذیه ، هیدراتاسیون ، مدیریت درد و احیا باید به سناریوهای پزشکی و ترجیحات بیمار بپردازند.
پرستار باید با احترام گذاشتن ، همیشه از کرامت بیمار محافظت کند. بیماران گاهی اوقات می ترسند و گیج می شوند. آنها ممکن است مطالبه گر باشند زیرا درد شدیدی دارند. پرستاران باید با دلسوزی شرایط ، درمان و پیامدهای احتمالی را توضیح دهند. علاوه بر این ، بیماران مستحق نهایت احتیاط و مهربانی در امور مربوط به بهداشت و سایر نیازهای شخصی خود هستند.
برای مراقبت از بیماران مسن ، باید مایل باشید که با نگرانی های مربوط به سلامت در ارتباط باشید. کار با بیماران مسن می تواند مفید باشد. بسیاری از آنها از مراقبت های پرستاران خود شاد و سپاسگزار هستند. با این حال ، هنگام پرستاری از سالمندان ، باید آماده برخورد با بیماران ناامید و عصبانی نیز باشید. واقعیت این است که بسیاری از بیماران شما در آخرین مراحل زندگی خود هستند ، بنابراین شما به تمایل به کمک به بیماران در تصمیم گیری های پایان عمر و مدیریت نیازهای فوری مراقبت های بهداشتی خود نیاز دارید. در همه شاخه های مراقبت های بهداشتی ، و چون ما به طور متوسط به عنوان یک جامعه بیشتر عمر می کنیم ، گروه قابل توجهی از بیماران شما سالمند خواهند بود. هر نسلی نیازهای خاصی دارد و بزرگان ما هیچ تفاوتی با هم ندارند. یک رویکرد متفکرانه و دلسوزانه به ایجاد یک رابطه واقعی و اعتماد بین بیماران و ارائه دهندگان خدمات کمک می کند. و هنگامی که بیماران احساس می کنند ارائه دهنده آنها آنها را درک می کند ، نتایج بسیار بهبود می یابد.
از آنجا که شکی نیست که در طول دوران حرفه ای خود با بیماران مسن کار خواهید کرد ، در اینجا چند نکته برای کمک به برقراری ارتباط روان و ارائه بهترین مراقبت ممکن به نسلهای قدیمی آمده است.
منبع مرتبط: نکاتی در مورد همدلی هنگام ارائه مراقبت
سالمندان و کم شنوایی
اگر همه اطرافیان شما صحبت می کردند و می خندیدند ، اما شما نیز عصبانی می شدید ، اما شما نمی توانستید چیز بدی بشنوید! این واقعیت برای بسیاری از افراد مسن مبتلا به کم شنوایی است. ممکن است به نظر برسند که آنها تحریک پذیر هستند ، در حالی که در واقع آنها فقط ناامید هستند زیرا نمی توانند آنچه شما می گویید را بشنوند. برخی از ایده ها برای مقابله با کم شنوایی:
توجه آنها را جلب کنید. قبل از ارائه اطلاعات مهم ، دست خود را به آرامی روی شانه آنها بگذارید ، یا نام آنها را برای جلب توجه آنها بگویید.
کاهش نویز پس زمینه موسیقی یا تلویزیون را خاموش کنید. وقتی در رستوران ها و مجالس اجتماعی هستید ، دور از مناطق شلوغ بنشینید.
واضح صحبت کنید. افرادی که کم شنوایی دارند از ناله کردن متنفرند. با شخص روبرو شوید و واضح صحبت کنید. با سرعتی کمی کندتر از حالت عادی (اما نه خیلی آهسته) صحبت کنید.
با صدای بلند صحبت کنید. کمی بلندتر از حالت عادی صحبت کنید ، اما فریاد نزنید.
خودتان را تکرار کنید. افرادی که کم شنوایی دارند ممکن است با سر تکان دادن انگار که متوجه شده اند ، در حالی که در واقع صدایتان را نشنیده اند ، جبران کنند.
نورپردازی خوبی داشته باشید. حالات چهره و زبان بدن را می توان در مناطق با نور کافی بیشتر مشاهده کرد.
منبع مرتبط: راهنمای متخصصان بهداشت و درمان برای روشن شدن ارتباط با بیمار
